Çocukluğumda en sevdiğim cümlelerden biriydi :"Yarın dayınlara yemeğe gidiyoruz." 
Dayımlara yemeğe gitmek demek kuzenlerle akşama kadar mahallenin altını üstüne getirmek, akşam da çiğ börek ziyafeti var demekti. Yemek saati geldiğinde koştura koştura eve gelir, yalapşap elimizi yıkar ve hemen yer sofrasına kurulurduk. Yengem ve annem haldır haldır hamur açar, iç koyup yağda kızartır, büyük bir oburlukla yemeğe saldıran bizlere çiğ börek yetiştirmeye çalışırlardı.

   Çiğ börek yemenin bizim için bir de usulü vardı. Kızgın yağda pişmiş çiğ böreğin iki ucunu aceleyle ısırıp ağzını yaka yaka yiyeceksin, ısırdığın bir uçtan çiğ böreğin içine üfleyecek öbür uçtan çıkan buharın yoğunluğundan ne kadar soğuduğunu anlayacak ve çok da soğutmadan çiğ böreği ikiye katlayıp önce ortada toplanmış olan kıymalı kısmını, sularını damlata damlata yiyecek, kalan hamuruda ağzına tıkıştırıp derhal bir sonrakine geçeceksin.

   Çiğ böreğin hamuru ne çok ince olmalı yoksa kızartırken delinir nede kalın yoksa içi pişmez, ustası bilir kıvamını, bir kenarda soğan, tuz, karabiber, kıyma ve yeteri kadar su ilave edilmiş içi hazır bekler. Daire şeklinde açılan hamurun ortasına bir kaşık iç konur, hamur katlanır ve bol kızgın yağ içinde kızartılır.

   Kızaran börek soğumadan bekleyenlere servis edilir. Peki kızartan zavallı ne zaman yiyecek derseniz, bilinirki o kızartırken bir yandan da kenarda hapur hapur götürüyordur. Zaten kızartma bitip yanınıza geldiğinde en fazla 3, 5 tane yer "ben doydum" der, kimsede "oğlum kızartırken en az 10 tane yemişsindir" demez. Her masada illa bir tanede "ayy bunun peynirlisi yokmu ?" diyen vardır ki, onlara yönelik duygularımızı anlatmaya kelimeler yetmez.

   Çiğ börek, Şırbörek, Şuberek, Çiberek, Çuberek, Çiborek gibi bir çok ismle adlandırılan bu Kırım Tatarlarının muhteşem böreğini yemeniz için benim tavsiye edebileceğim 3 yer var.

   Birincisi malum Antalya'da iseniz kesinlikle Zeze Cafe.


   İzmir'de, Varyant'ta Kırım Çiğ Börekçisi. Çiğ böreği kızarttıkları kazanı Kırım'dan gelirken
yanlarında getirdiklerini ve 150 yıllık olduğunu söylüyorlar.


    İstanbul'da, Şehremini'nde Odabaşı Çiğbörekçisi. Yaklaşık 60 yıllık bir işletme ve menüde başka yemek yok.


    Yazımızı İsmail Otar'ın Çibörek Destanı'ndan bir alıntı ile bitirelim.

Atadan kalmış bize etli yağlı hamuraşı
KOBETE  ile KATLAMA , LAKŞA, CANTIK, TATARAŞ
SARBURMA, KALAKAY, KAVURMA BÖREK,UVMAŞ
ŞİLTER, SALMA, ekşimik, TABAKBÖREK, PAZLAMA
Kırmayemiş,kesmece, Ogüzbörek, KIYGAŞA
Saysan bitiremezsin adlarını yıllarca
En başında bunların gelir kutlu ÇİBÖREK,
Yüzyıllardan bu yana bunlarla sertleşmiş kemik
Beynimize işlemiş, göbek bunla kesilmiş
Kan bunlarla koyulmuş, hep bunlarla büyünmüş
Buğdayı biz bulmuşuz, hamuraşı baş yemeğimiz
Yedikten sonra bunu büyür gençlerimiz
Çoluk çocuk, halkımız sağlam akıllı olur
Ne iş görse yapamaz genede güçlü kalır
Nereden gelse oğlum bir çibörek kokusu
O yanlarda yaşıyordur bir kırım ailesi
Kırımlı ile çibörek ayrılmıyor birbirinden
Kırımlılıktan çıkar ayrılırsa çibörekten
Hangi kız bilmiyorsa çibörek yapmayı
Sormazlar,almazlar anneler delikanlılarına
Geçse çibörek sözü göz o yana döner
Mide çalışmaya başlar ağız suyu akar